Od kilkunastu lat drużyny grunwaldzkie co roku realizują tzw. zadania obowiązkowe, będące w istocie kompleksowymi propozycjami programowymi. W latach 1991-1995 program Ruchu był oparty o ideę budowania Wspólnoty, w latach 1995-2000 korespondował z programem ZHP „Moje Ojczyzny”. Wspólnym mianownikiem treści programów Wspólnoty w latach 2000-2006 był samorozwój i kształtowanie osobowości, zaś w latach 2006-2010 (cykl „Grunwaldzkie Wyzwania”) – poznawanie i kultywowanie dziedzictwa narodowego.
Programy roczne, wynikające z celów działania Wspólnoty, przygotowywane w odpowiedzi na bieżące potrzeby wychowawcze, składają się na niezwykle bogaty dorobek programowo-metodyczny Wspólnoty, do którego sięgają drużynowi poszukujący dobrze opracowanych pomysłów na ciekawe i wartościowe działania.
[PROPOZYCJA PROGRAMOWA]8 listopada…- Dzień wspomnienia 
Druhny Basi
Druhna Barbara była dla wielu inspiracją do podejmowania działań harcerskich, programowych, wielkim orędownikiem idei grunwaldzkich.
Wspominając jej postać z okazji 
10. rocznicy odejścia na wieczną wartę, chcemy, abyście zastanowili się nad pojęciem „BOHATER”.
„Znak Zawiszy – broszura informacyjna”
Znak Zawiszy to szczególna odznaka, zdobywana przez członków drużyn grunwaldzkich. Otrzymuje się ją za pracę nad własnym charakterem w duchu prawości i zgodności słów z postępowaniem.
Wymagania na Znak Zawiszy każdy harcerz lub instruktor ustala sam, po dokonaniu analizy swoich słabości i zaplanowaniu pracy nad sobą. Następnie konsultuje je ze swoim drużynowym lub innym bezpośrednim przełożonym. Znak Zawiszy przynanwany jest przez rady drużyn grunwaldzkich – członków Wspólnoty Drużyn Grunwaldzkich.
Zmieniając świat na lepsze, zacznijcie od siebie. Naprawdę warto!!! Pomoże Wam w tym nasz przewodnik po cnotach rycerskich. Patrząc w przyszłość, poszukajcie inspriracji w dokonaniach minionych pokoleń i wzorach z przeszłości.
Zapraszamy Was do wielkiej przygody jaką jest praca nad sobą i własnymi słabościami.
Już dziś możecie stanąć na drodze ku lepszemu i rozpocząć walkę o „Znak Zawiszy” – o swoje nowe, lepsze „ja”. Małe czy duże zmiany, kiedy jeśli nie teraz zacząć je wprowadzać?
„Gra Fabularna – Jak na Zawiszy”
Gra została ułożona w celu realizacji jednego z zadań w ramach współzawodnictwa grunwaldzkiego dla
drużyn zdobywających tytuł po raz pierwszy – „Jak na Zawiszy” . Gra polega na odnalezieniu zaginionego miecza Zawiszy Czarnego. Zuchy na trasie znajdują kartki, które informują o położeniu następnego punktu oraz przedmioty , które wykorzystają później . Na trasie będą potrzebne dwie osoby , które wcielą się w strażnika i rannego łucznika.
„Pod Grunwaldzką Chorągwią”
Oprócz propozycji działań i rozwiązań metodycznych, propozycja ta została wyposażona w bardzo rozbudowaną część edukacyjną, służącą wszechstronnemu wprowadzeniu drużynowych i ich drużyn w świat kultury średniowiecznego rycerstwa oraz zapoznanie z etosem rycerskim. Jedną z form realizacji tego programu była Grunwaldzka Gra Internetowa – nowatorski projekt edukacyjny, prowadzony w formie sieciowej gry strategicznej, w której drużyny wcielały się w rody rycerskie XV-wiecznej Polski, przygotowujące się do walnej rozprawy z Zakonem Krzyżackim. Korzystanie z propozycji zawartych w podręczniku zadania „Pod Grunwaldzką Chorągwią” jest zalecane zwłaszcza drużynom pierwszorocznym, zapoznającym się dopiero ze światem Grunwaldu i polskiego rycerstwa.
„Tropami Pana Samochodzika”
Propozycja opracowana zgodnie z ideą instruktorów Wspólnoty, by zachęcać harcerzy do poznawania dziedzictwa narodowego poprzez przygodę, rozwiązywanie zagadek i odkrywanie tajemnic – jak w książkach Zbigniewa Nienackiego i kontynuatorów jego popularnych powieści. Inaugurację tego programu rocznego stanowiło przeprowadzone na zimowym sejmiku Wspólnoty spotkanie z jednym ze współczesnych autorów książek z tej serii oraz gra miejska, zaplanowana zgodnie z duchem opowieści o Panu Samochodziku. Zadaniem drużyn na rok harcerski było skoncentrowanie się na zabytkach i innych ciekawych miejscach w okolicy działania, zebranie na ich temat jak najwięcej informacji, odwiedzenie ich, udokumentowanie ich przeszłości i obecnego stanu, zmierzenie się z tajemnicami, jakie kryje ich historia, i stworzenie opowieści o przygodach drużyny związanych z tymi miejscami – oczywiście opowieści w „Pana Samochodzikowym” klimacie. Realizacja zadania zaowocowała naprawdę fascynującymi przygodami i powstaniem ponad stu powiastek, które pomogły zwrócić uwagę lokalnych środowisk na miejscowe zabytki inne atrakcje turystyczne – często zapomniane lub niedocenione. Stanowiły też świetną promocję harcerstwa.
„Jestem kowalem własnego losu”
To jedna z najlepiej opracowanych Wspólnotowych propozycji, stworzona przez psychologa – hm. Monikę Włodarczyk-Dudkę z Ostródy. Poświęcona była takiemu kształtowaniu własnej osobowości, by, pozostając wiernym Prawu Harcerskiemu, przygotować się do sytuacji, w jakich stają młodzi ludzie wkraczający w dorosłe życie. Zadanie skłaniało drużyny grunwaldzkie do określenia wzorców nowoczesnego patriotyzmu jako pracy nad sobą poprzez wzrastanie do wartości, wyznaczanie i konsekwentną realizację indywidualnych i zbiorowych celów, a także zdobywanie umiejętności, dzięki którym możemy realizować te cele – służyć Polsce i innym ludziom. Propozycja ta była realizowana w czasie, kiedy Polska znalazła się w bardzo trudnym położeniu gospodarczym i społecznym, u progu wielkiej emigracji do krajów zachodniej Europy po wejściu Polski do Unii Europejskiej. Dlatego podejmowała temat godności i dumy narodowej oraz tolerancji, a jednym z celów zadania było wynikające z wezwania Przewodniczącej dążenie do zachowania wśród młodych ludzi nadziei na lepszą przyszłość.
„I porwą nas za sobą”
Tematem przewodnim było poszukiwanie autorytetów i wzorców osobowych, odkrywanie cichych bohaterów naszych lokalnych środowisk, ukazanie harcerzom, że w najbliższym otoczeniu funkcjonują albo funkcjonowali wspaniali, godni naśladowania ludzie. Drużyny poszukiwały w swoich miejscach działania postaci szczególnie zasłużonych dla kultury, nauki, sfery społeczno-politycznej, których przykład pobudzał do pielęgnowania wartości oraz do kształtowania rzetelności i profesjonalizmu w służbie publicznej i społecznej. Efektem zadania było powstanie ponad stu biogramów kandydatów na bohaterów naszych jednostek harcerskich oraz wielowymiarowa popularyzacja wiedzy na ich temat w środowiskach lokalnych.
Zadanie służyło skupieniu członków Wspólnoty na wykorzystywaniu w budowaniu przyszłości naszego kraju wzorców i inspiracji z przeszłości oraz siły płynącej z poznawania i pielęgnowania dziedzictwa narodowego. Propozycja była realizowana przez drużyny w blokach „Bohater”, „Braterstwo”, „Służba”, „Nasze korzenie”.
„Moje miejsce na ziemi”
Celem propozycji było zainspirowanie członków Wspólnoty do przeanalizowania ról społecznych, w których funkcjonują, określenia miejsca w środowisku rodzinnym, szkolnym, grupy przyjaciół, społeczności lokalnej. Przeprowadzane w drużynach zajęcia ukazywały harcerzom, że każda grupa społeczna, każde środowisko, w którego życiu uczestniczymy, to kolejne swoiste pole służby. Program stanowił ważny krok w zakresie wychowania obywatelskiego we Wspólnocie.
„Ja – obywatel RP, ja – Europejczyk”
Kontynuacja programu „Moje miejsce na ziemi” była poświęcona niedawnemu wstąpieniu Polski do Unii Europejskiej, naszego miejsca w europejskiej wspólnocie narodów, sposobów współistnienia i budowania porozumienia z innymi narodami. Motto stanowiły słowa Przewodniczącej Wspólnoty: „Dążąc do Europy ojczyzn – a nie europejskiej ojczyzny – nie mamy się czego wstydzić”.
„Ślady dziejów”
Zadanie dotyczyło poszukiwania, odkrywania, poznawania i ochrony elementów materialnego dziedzictwa narodowego – nie tylko zabytków nieruchomych i zbiorów muzealnych, ale również dziedzictwa przyrodniczego, unikalnych krajobrazów itp. Podsumowaniem „Śladów dziejów” na Zlocie Grunwaldzkim były starannie przygotowane, interdyscyplinarne prezentacje regionalne.
„Dziedziniec kultury”
Drużyny realizujące to zadanie zostały zabrane w fascynującą podróż w świat dawnej kultury niematerialnej, zwłaszcza z epoki średniowiecza – w dziedzinie nauki, sztuki i rzemiosła, moralności, obyczajów i tradycji. Zadanie zostało wyposażone w szereg interesujących pomysłów na działania popularyzujące dziedzictwo duchowe minionych wieków.
„Grunwaldzki Szlak”
„Grunwaldzki Szlak” nie należał do rocznych zadań obowiązkowych Wspólnoty, lecz był wdrażany jako program edukacyjny w szkołach powiatu ostródzkiego. Propozycja została opracowana przez instruktorów Wspólnoty z Hufca ZHP Ostróda: hm. Krzysztofa olszkę i hm. Monikę Włodarczyk-Dudkę. Stanowi niezastąpiony materiał edukacyjny dla nauczycieli historii, organizatorów wycieczek pod Grunwald i oczywiście dla drużyn harcerskich, podążających co roku na Pole Bitwy.
„Grunwaldzki Czas”
Było to podsumowanie długofalowego programu „Grunwaldzkie Wyzwania”, realizowanego we Wspólnocie w latach 2006-2010 i służącego przygotowaniu do jubileuszu sześćsetlecia bitwy grunwaldzkiej. Wszystkie drużyny wykonywały trzy zadania: „Grunwaldzki Szlak”, „W harcerskiej służbie” i „Moje harcerstwo”. Ogromna pojemność treściowa tych zadań pozwoliła dostosować je do potrzeb i możliwości drużyn oraz ująć w całorocznych działaniach dorobek kilkuletnich przygotowań drużyny do wielkiego jubileuszu.
„Patriotyzm Jutra – Różnorodna Jedność”
Trzyletni program, przeznaczony do realizacji w latach 2010-2013, poświęcony jest wychowaniu patriotycznemu. Został przygotowany przez największy, jak dotąd, zespół autorów, w skład którego wszedł historyk, pedagog, psycholog, animator kultury, ekonomista, prawnicy, specjaliści z zakresu marketingu, projektów społecznych i zarządzania oraz studenci różnych kierunków. Program zbudowany jest w oparciu o szerokie rozumienie wychowania patriotycznego i zakłada działania drużyn w trzech równoległych kierunkach:
– poznawanie i pielęgnowanie dziedzictwa narodowego, z którego czerpiemy siłę do służby,
– inwestowanie we własny rozwój, kształtowanie postawy i osobowości, zdobywanie profesjonalnych umiejętności, świadome kształtowanie swojej ścieżki edukacyjnej i zawodowej – byśmy, będąc lepszymi, stawali się bardziej przydatni dla innych,
– wychowanie obywatelskie – by członkowie naszych drużyn byli zmotywowani i przygotowani do wypełniania obywatelskich obowiązków, brali współodpowiedzialność za losy Polski i swoich małych ojczyzn.
Opisane wyżej zadania roczne stanowią wciąż aktualne propozycje dla drużynowych poszukujących programowej inspiracji. Niektóre spośród nich można pobrać w wersji elektronicznej. Pozostałe są przechowywane w wersji drukowanej. Zainteresowani powinni pytać o nie drużynowych drużyn grunwaldzkich z dużym stażem, Przedstawicieli w chorągwiach oraz funkcyjnych Wspólnoty.